Przyducha zimowa jest spowodowana ograniczoną produkcją tlenu i rozkładem resztek organicznych, co dodatkowo obniża stężenie tego gazu w wodzie. Gruba warstwa śniegu występująca na pokrywie lodowej ogranicza ilość światła i intensywność fotosyntezy, a także uniemożliwia wymianę gazową między wodą a powietrzem. Dodatkowo zamarzające doprowadzalniki lub wręcz brak dopływu świeżej wody przyspieszają spadek ilości tlenu w wodzie i w konsekwencji wystąpienie przyduchy. Co zrobić, żeby zminimalizować prawdopodobieństwo wystąpienia tego zjawiska w naszym zimochowie? Przede wszystkim należy pamiętać o właściwym przygotowaniu zimochowów przed nastaniem zimy. Najdokładniej jak tylko możemy usuńmy resztki organiczne z dna stawowego, dobrze zdezynfekujmy dno przed zalaniem stawu, udrożnijmy doprowadzalniki, nie przekraczajmy obsad ryb. Pamiętajmy również, że roślinność twarda powinna być wykoszona i usunięta ze stawu.

Po intensywnych opadach śniegu warto odgarnąć go pasami o szerokości 2-3 metrów, tak aby naświetlić wodę pod lodem i pobudzić fotosyntezę. Ponadto w celach kontroli zachowania ryb powinniśmy wykuć przeręble na dopływie i odpływie oraz na środku stawu. Przeręble pozwalają również na pobieranie próbek wody do analizy parametrów fizykochemicznych. Niewskazane jest zimowanie ryb w stawach o dnie torfowym lub położonych w zlewni leśnej, związane jest to z niskim pH co może powodować problemy zdrowotne.

Należy pamiętać, że przydusze często towarzyszy występowanie w wodzie gazów szkodliwych dla ryb, a pochodzących z beztlenowego rozkładu materii organicznej (np. dwutlenek węgla, siarkowodór, amoniak). Silne przesycenie wody np. dwutlenkiem węgla powiązane z niskim ciśnieniem atmosferycznym często powoduje zaburzenia w wymianie gazowej między powietrzem atmosferycznym a wodą. Takie przyduchy pojawiają się czasem tuż przed burzą.